بحث پیرامون خصایص رسول خدا (صلی الله علیه و آله)در معاشرت با دیگران مفصل است لیکن برای انجام تکلیف به عنوان یک پیرو و همچنین فضیلت تکرار خلق عظیم ایشان؛ بخشی از آن را ذکر می کنیم:
*خوشرو بود و متبسم
پیامبر بزرگوار اسلام همواره لبخند بر لب داشت و همواره خوشرو بود . ایشان اگر اندوهگین هم بودند؛ عبوس نمی شدند!
ایشان اگر در جمعی بودند که چیزی باعث خنده همه می شد؛ ایشان نیز می خندیدند و بتعبیر ما کسر شان موقعیت اجتماعی خود نمیدانستند که با جمع همراه باشند!
*متواضع بود و فروتن
پیامبر عزیز اسلام ؛ لباسش را وصله می زد و کفش خود را می دوخت و گوسفند را می دوشید و بر الاغ سوار می شد و کسی را بر پشت سرش سوار می کرد بدون آنکه خجالت بکشد!
در واقع تمام کارهایی را که افراد عادی انجام می دهند؛ ایشان نیز انجام می دادند و بخاطر مقام بالاتر خود؛ از انجام کارهای به تعبیر ما سطح پایین؛ هیچگاه کوتاهی نمی کرد!
*اهل جنگ و جدال نبود
پیامبر گرانقدر اسلام؛ راجع به هیچ مطلبی؛ اهل بحث و جدل نبود! و می فرمود یکی از چیز هایی که خداوند مرا منع کرده است؛ نزاع کردن با مردم است.
اگر کسی شروع به سخن گفتن می کرد؛ ایشان مثل همه ساکت می شدند تا حرفش را بزند و به نوبت همه پیش ایشان صحبت می کردند.
ایشان هیچگاه کلام هیچ کس را قطع نمی کردند مگر آنکه آن فرد از حد خود تجاوز کند که در آنصورت یا بلند می شدند و مجلس را ترک می کردند و یا عندالزوم از ادامه سخن گفتنش جلوگیری می کردند!
*حرف حق را می زد!
پیامبر والای اسلام حرف حق را می زد و حرف حق را تایید می کرد هرچند ضرری متوجه ایشان یا اصحاب ایشان می شد.
*با عفت بود و با حیا!
به هیچکس فحش و ناسزا نمی گفت (حتی به دشمنانش). به تعبیر جالبی ایشان از دختران دم بخت هم با حیا تر بود!
ایشان اهل چشمک زدن و ابرو چرخاندن نبود!
ایشان هر گز به کسی خیره نمی شد!
*گفتارش سودمند بود
ایشان پر حرف و به تعبیر ما وراج نبود! هیچ گاه سخنی را که کسی را بد می آمد؛ به او نمی گفت.
حرف نمی زد مگر در موردی که امید ثواب از آن می رفت . و باتوجه به سطح عقل و دانش طرف مقابل با او سخن می گفت.
ایشان اهل ملامت کردن دیگران بخاطر قصورهایشان نبود!
*سبقت گیرنده بود در سلام و احوال پرسی
ایشان در سلام کردن سبقت می جست و اول دست دراز می کرد تا دست دهد و تا آنها دستشان را نمی کشیدند؛ او دستش را نمی کشید!
از احوال اصحابی که نمی دید؛ می پرسید و درحقشان دعا می کرد و یا اگر بیمار بودند به عیادتشان می رفت.
ایشان اصلا دوست نداشت بدگویی کسی را پیش ایشان بکنند.
*عمل کننده به وعده بود و ادا کننده به امانت
روزی ایشان در کنار صخره ای معین با کسی قرار گذاشت؛ اما آن فرد نیامد. و گرمای آفتاب بر آن رسول رحمت؛ شدید می تابید. اصحاب به ایشان گفتند : لااقل به سایه بروید! ایشان گفتند: من با او در این مکان وعده کردم!
اگر کسی سوزن و نخی را هم به ایشان می سپرد؛ ایشان آنرا باز می گردانید!
*عدم تجسس و فضولی درکار دیگران
پیامبر اعظم اهل تجسس در کارهای خصوصی دیگران نبود و همچنین بدگویی و سرزنش دیگران را هم ترک می کرد.
*هیچگاه نه نمی گفت!
امام علی می فرمایند: هنگامی که از رسول خدا صلی الله علیه و آله چیزی درخواست می کردند؛ اگر می خواست انجام دهد جواب مثبت می داد و اگر قصد انجام دادنش را نداشت؛ سکوت اختیار می کرد و لی هرگز کلمه «نه» را بر زبان جاری نمی کرد!
*شکیبا بود
اگر فرد غریبه ای سخنان درشت و تندی به ایشان می گفتند؛ تحمل و بردباری پیشه می کرد و حتی اگر اصحاب گدایی را عقب می زدند که مزاحم پیامبر نشود؛ ناراحت می شد!
ویژگی دیگر ایشان آن بود که اهل تغافل بود! ( یعنی آنچه را که نمی پسندید؛ وانمود می کرد که متوجه آن چیز نشده است! مثلا بدی حرف یا زشتی کار دیگران را ؛ «نادیده» وانمود می کرد.)
******
یا رسول الله! از خداوند متعال در تبعیت از روش و منش معاشرت شما مدد می جوییم و ملتمس دعای خیرتان هستیم که شما پدر ما هستید!
پدر جان! دعا کن فرزندانتان در شرایط سخت آخر الزمان؛ به آیین پاکی که آورده ای ایمانی خالصانه و عملی صادقانه پیدا کنند و از حبل المتین قرآن و اهل بیت؛ لحظه ای جدا نشوند!
سلام
واقعا زیبا بود وخواندنی،کاش بتوانیم از این بزرگواران الگو بگیریم واینگونه رفتار کنیم...
التماس دعا
یاعلی
اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا
ممنون
سلام.
خوب بود که قالب را تغییر می دادید تا کمی مطالب به این خوبی جذابتر به نظر بیایند.
ضمنا نبود تبلیغات هم در صورت امکان، تأثیر فوق العاده ای می گذارد.